Driss jest młodym, czarnoskórym mężczyzną, pochodzącym z biednej, wielodzietnej rodziny. Całe swoje życie spędza tak samo: z kolegami, gdzieś na mieście. Po tym, jak urząd pracy wysyła go na rozmowę kwalifikacyjną, Driss od razu siebie skreśla i nie czekając na swoją kolej, wchodzi do pokoju, gdzie rozmowy się odbywały, tylko po to by zdobyć podpis i dostać zasiłek dla bezrobotnych. Jednakże niepełnosprawny mężczyzna, który zorganizował nabór pracowników, ma dla niego inne plany. Driss został jego opiekunem i jednocześnie przyjacielem.
Droga, którą oboje mężczyźni przeszli aby się poznać, była długa i wyboista, jednakże połączyła ich losy w czystej przyjaźni.
Nie chcę pisać więcej, żeby nie spoilerować niepotrzebnie, jednak ten film bardzo dużo zmienił w moim życiu. Pokazał mi, że każdy ma prawo marzyć, każdy potrzebuje przyjaźni, i że każdy ma jedną osobę w życiu, która wie o Tobie wszystko i zawsze możesz na nią liczyć.
Film uczy i pokazuje, co tak naprawdę jest ważne w życiu. Ludzie niepotrzebnie pędzą do przodu, goniąc coś, czego nikt im nie odda. Marnują swój czas na zdobywanie pieniędzy i władzy, a tak naprawdę nie widzą tego, co mają przed oczami. Nie doceniają tego. Ten film potrafi wiele wnieść do życia i wiele w nim zmienić. Oczywiście nieźle też namieszać.
Aktorsko jest świetnie zagrany. Widać, że głównych bohaterów połączyła swego rodzaju "chemia" i więź. Film zawiera też różne zabawne wątki, więc nie jest on depresyjny ani dołujący.
Dodatkowym, ciekawym zabiegiem jest użycie, obok idealnej muzyki klasycznej, popularnych utworów muzycznych.
Jednym słowem film jest genialny i jeśli jest ktoś, kto go jeszcze nie oglądał, to musi nadrobić zaległości.
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz